പ്രാന്തിപ്പാട്ട്

വാക്ക് വാ കീറും
ചോര കിനിയും
മനസ്സ് മുറിയും
വിരല് കരയും
പഴയെതെല്ലാം മരിക്കും
പുതിയതൊന്നു പിറക്കും.

വാക്കൊരു വര വരയും ,
ചെറു നുര പതയും
പിന്നൊരു വന്‍തിരയായി
അലറും
ചിറയിടിച്ചിട്ട് കുതിക്കും
അരമുള്ളോരു കടല്നാവ്
കരയാകെ മഷി കുടയും

വാക്കൊന്നുര ചെയ്യും
ഒരു തീപ്പുര പണിയും
നേര്‍വഴി തിരയു,മപ്പോള്‍
പാണന്‍ ചാണയ്ക്കു
വെച്ചൊരു പാട്ടിനീരടി
കരയും..

കരയിടിയും, ഒടുക്കം
കടല്‍ വറ്റും..
കാറ്റ് കറുത്ത മൌനത്തിലമരും
കാന്തിക വലയങ്ങള്‍
മുറിച്ചൊരു കരിങ്കല്ല്
കുന്നിന്റെ മുകളിലെ
ഭ്രാന്തന്റെ തലവര
തെളിക്കും.